এসময়ত এখন দেশত ইছক নামেৰে এজন মাছমৰীয়াই বাস কৰিছিল। ইছকে দিনটো মাছ মাৰি আবেলি বজাৰত বেচি যি পায় তাৰেই পেট প্ৰৱৰ্তাইছিল। এনেকৈ বহুদিন গ’ল। আন দিনাৰ দৰে সেইদিনাও ইছকে ৰাতিপুৱাতে জালখন লৈ ওলাই গ’ল। বেলি মূৰৰ ওপৰ পালে। কিন্তু ইছকে নদীত জাল পেলাই মাছ এটাও নাপালে। অৱশেষত সি ভাবিলে যে এনেয়ে কষ্ট কৰি লাভ কি? … Read more
প্ৰাচীন কালত পাৰস্য দেশত এজন সদাগৰ আছিল। সদাগৰে প্ৰায় ভাৰতলৈ বনিজ বেহাবলৈ আহে। এবাৰ তেওঁ ভাৰতৰ পৰা এটা ভাটো লৈ গৈ নিজৰ ঘৰত সোণৰ সজাত ৰাখি মৰমেৰে পুহিবলৈ ধৰিলে। ভাটৌ চৰাইটোৱে বৰ সাৰুৱা কথা কয়। সদাগৰে আজৰি সময়কণ ভাটৌৰ লগতে ভাল কথা পাতি কটায়। লাহে লাহে ভাটৌ সদাগৰৰ বন্ধু হৈ পৰিল। এবাৰ ভাৰতলৈ বণিজ বেহাবলৈ … Read more
এসময়ত এজন ৰজাৰ সাতজনী জীয়েক আছিল। তেওঁ সিহঁতক বৰ মৰম কৰিছিল। তেওঁ নিজেই সিহঁতক ৰান্ধি-বাঢ়ি খুৱাইছিল। যেতিয়া খোৱা-বোৱা শেষ হয় তেতিয়া তেওঁ জীয়েককেইজনীক সোধে, “খাই কেনে পালা?” তেতিয়া ডাঙৰ জীয়েককেইজনীয়ে দেউতা খাই বৰ ভাল লাগিল বুলি কয়; কিন্তু সৰুজনীয়ে কয় ‘এইখন আঞ্জা মই ৰন্ধাৰ নিচিনা ভাল হোৱা নাই। মই ইয়াতকৈ বেছি ভাল ৰান্ধো।’ সদায় সৰু … Read more
এসময়ত এখন গাঁৱত সাতজন ভাই- ককাই আছিল। সিহঁতে পৰৰ ধন-সোণ চুৰ কৰি জীৱন নিৰ্বাহ কৰিছিল। সিহঁত আটায়ে লগ লাগি এই কাম কৰিছিল। এদিনাখন ডাঙৰজনে আনবোৰক ক’লে, “ভাইসব, সেই বুঢ়া মানুহজনৰ বহুতো ধন-সম্পত্তি আছে। গতিকে আমি কাইলৈ তেওঁৰ ঘৰলৈ গৈ টকাখিনি লৈ আনোগৈ ব’লা।” আনবোৰেও সন্মতি জনালে। বুঢ়াই সিহঁতৰ পৰিকল্পনা সপোনত গম পাইছিল। ৰাতিপুৱা সাৰ পাই … Read more
এদিন এজন মানুহে ৰজাৰ নগৰ চাবলৈ আহোঁতে এজনী মাইকী মানুহে তেওঁক লগ পাই কৰ মানুহ, কি কথা, কলৈ যাব বুলি সুধিলে। মানুহজনেও সকলো কথা ভাঙিপাতি ক’লে। মানুহজনীয়ে মানুহজনক নি ৰাজসভা পোৱালেগৈ। মানুহজনীয়ে ৰাজসভাত চিঞৰ-বাখৰ লগাই কান্দি কাটি ৰজাক ক’লে, ‘এই মানুহজনে মোৰ হাতৰ, কাণৰ গহনা আৰু ১৫০০ টকা কাঢ়ি ল’লে, মহাৰাজ বিচাৰ কৰি দিয়ক।’ ৰজাই … Read more
পুৰণি কালৰ কথা। বাৰাণসীত এজন ৰজা আছিল। ৰজাৰ এজন মন্ত্ৰীও আছিল। এবাৰ শত্ৰুৱে আক্ৰমণ কৰাত ৰজা আৰু মন্ত্ৰীয়ে শত্ৰুৰ সৈতে যুদ্ধ কৰি যুদ্ধত জয়লাভ কৰিলে। তেতিয়া ৰজাই মন্ত্ৰীক ক’লে মন্ত্ৰী মোৰ গুণতে আমাৰ যুদ্ধখনত জয় সম্ভৱ হ’ল। মন্ত্ৰীয়ে বোলে হ’বই নোৱাৰে। মোৰ গুণতহে আমি যুদ্ধখনত জয়ী হলো। এনেদৰে কথা কটাকটি কৰি থাকোতে দুয়োৰে মাজত কাজিয়া … Read more